Systemy Przeciwpożarowe

Instalacja Systemu Sygnalizacji Pożarowej wymagana jest w obiektach wskazanych w §28. 1. Rozporządzenia MSWiA w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów z dnia 7 czerwca 2010 roku (Dz. U. Nr 109 poz. 719 z późn. zm.).
Zadaniem Systemu Sygnalizacji pożarowej jest wykrycie i sygnalizowanie zagrożenia pożarowego po odebraniu przez centralę sygnalizacji pożarowej informacji od czujek lub ręcznych ostrzegaczy pożarowych oraz wskazanie miejsca zagrożonego pożarem.
Po otrzymaniu sygnału alarmu centrala może uruchomić sygnalizatory akustyczne lub akustyczno-optyczne, rozpocząć zaprogramowany scenariusz pożarowy i przesłać sygnał alarmu bezpośrednio do straży pożarnej.
Instalacja SSP służy do szybkiego wykrycia, zlokalizowania z dokładnością do pojedynczej czujki i alarmowania o miejscach pożaru w celu podjęcia odpowiednich działań, takich jak:

• ewakuacja ludzi i mienia,
• wezwanie straży pożarnej za pomocą radiowej i telefonicznej transmisji alarmu.

Systemy sygnalizacji pożarowej umożliwiają wczesne wykrycie pożaru, wskazanie miejsca jego powstania, powiadomienie o niebezpieczeństwie najbliższego personelu, a poprzez system monitoringu – Państwową Straż Pożarną. Centrala SSP może uruchomić urządzenia wykonawcze, takie jak np. systemy oddymiania, wentylację pożarową, systemy tryskaczowe czy stałe urządzenia gaszące.
Adresowalny system sygnalizacji pożarowej przeznaczony jest do zabezpieczenia obiektów o różnej wielkości i wysokich wymaganiach funkcjonalnych, co w efekcie pozwala na obniżenie kosztów ubezpieczenia obiektu.

Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych, związanych na stałe z obiektem, zawierających zapas środka gaśniczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju pożaru, jest wymagane w:

• archiwach, wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
• muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
• ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym.

Stałe urządzenie gaśnicze gazowe jest uruchamiane samoczynnie we wczesnej fazie pożaru za pomocą systemu detekcyjno sterującego tj. centrali sterowania gaszeniem oraz automatyki detekcji pożarowej.
Instalowanie stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej oznacza proces łączenia dwóch lub większej liczby urządzeń lub obiegów zawierających lub zaprojektowanych, aby zawierać fluorowane gazy cieplarniane, w celu zmontowania układu w miejscu jego eksploatacji, którego wynikiem jest złączenie przewodów gazu danego układu w celu zamknięcia obiegu niezależnie od tego, czy układ będzie wymagał napełnienia po zakończeniu montażu.

Systemy zasysania służą wczesnemu wykrywaniu pożaru. Otwory w rurce zasysającej powietrze odpowiadają punktowej czujce dymu. Zasysające czujki dymu odznaczają się bardzo wysoką czułością, reagują do 2000 razy bardziej czule od typowych czujek punktowych przez co wykrywają pożar wcześniej i bez fałszywych alarmów.
Przy podciśnieniu zasysająca czujka dymu przez rurki pobiera próbki z powietrza i doprowadza je do czułej czujki optycznej, która bada je pod kątem najmniejszych cząsteczek dymu.
Między modułem a systemem rurek montuje się filtry zapobiegające dostawaniu się zassanego pyłu, który mógłby zostać uznany za dym. Systemy zasysania stosuje się w obiektach o wysokim składowaniu towarów, magazynach zamrażalniczych, serwerowniach, szybach windowych i innych trudnodostępnych z punktu widzenia serwisu lokalizacjach.

W przypadku zaistnienia zagrożenia pożarowego dźwiękowy system ostrzegawczy umożliwia rozgłaszanie sygnałów i komunikatów głosowych w celu zapewnienia bezpiecznej ewakuacji osób przebywających w budynku. Podstawowym celem systemu jest zapewnienie zrozumiałości nadawanych komunikatów głosowych ostrzegawczych i ewakuacyjnych. Odpowiednia zrozumiałość komunikatów głosowych jest niezwykle istotna, stąd po zainstalowaniu DSO i po każdej zmianie architektury obiektu należy sprawdzić poziom natężenia dźwięku i zrozumiałość mowy z wykorzystaniem wskaźnika STI.

Oprócz funkcji przekazywania komunikatów o niebezpieczeństwie dźwiękowe systemy ostrzegawcze mogą być używane także do transmitowania reklam, informowania o promocjach czy nadawania muzyki w tle, dzięki czemu znajdują zastosowanie głównie w centrach handlowych.

Działanie systemów oddymiania grawitacyjnego polega na odprowadzaniu dymu i ciepła za pomocą klap dymowych i/lub okien oddymiających. Stosuje się je przede wszystkim w budynkach niskich i średnio wysokich.

Ludziom przebywającym w zasięgu pożaru najbardziej zagrażają dym oraz toksyczne gazy. Ponad 90% wszystkich ofiar pożarów budynków umiera właśnie wskutek zatrucia gazami.

Zadaniem urządzeń do odprowadzania dymu i ciepła jest usuwanie, względnie zmniejszenie koncentracji trujących lotnych związków w zagrożonych strefach. Dzięki temu wzrasta bezpieczeństwo ludzi przebywających w zagrożonym budynku, a co za tym idzie, możliwe jest przeprowadzenie ewakuacji, wprowadzenie jednostek ratunkowych, szybkie zlokalizowanie ognia i skuteczne jego gaszenie.

W czasie pożaru za pomocą elektrycznych lub pneumatycznych napędów otwarte zostają otwory oddymiające w fasadach lub w dachu budynku. Przez te otwory wydostają się na zewnątrz trujące gazy, dym i gorące powietrze, dzięki czemu drogi ewakuacji spełniają swoją rzeczywistą funkcję w kompleksowym zabezpieczeniu przeciwpożarowym budynku.

Sterowane urządzenia do odprowadzenia dymu i ciepła mogą służyć równocześnie do codziennej naturalnej wentylacji pomieszczeń.

Klapy pożarowe na kanałach wentylacyjnych mają zapobiegać rozprzestrzenianiu się temperatury, dymu i ognia w czasie zagrożenia pożarowego. Podczas normalnej pracy instalacji wentylacyjnej przegroda klapy znajduje się w pozycji otwartej. W zależności od typu zastosowanych klap w przypadku wybuchu pożaru następuje zamknięcie lub otwarcie klapy, co wymuszają sygnały sterujące z centrali systemu sygnalizacji pożarowej. Klapy przeciwpożarowe montuje się w przegrodach budowlanych wszystkich rodzajów: stropach, ścianach a także na kanałach strefowych oraz szachtach instalacyjnych.

Kurtyny dymowe stałe lub ruchome są jednym z istotnych elementów systemu oddymiania grawitacyjnego.
Dzięki realizowaniu swojej podstawowej funkcji – wydzieleniu stref dymowych w obiekcie pozwalają na zatrzymaniu rozprzestrzeniania się dymu i niebezpiecznych produktów spalania oraz skierowanie przepływu dymu w stronę urządzeń oddymiających.
Płaszcz kurtyny dymowej ruchomej jest wykonany z tkaniny o odpowiedniej odporności na przepuszczalność dymu oraz na wysoką temperaturę (do 600 oC), której dolna krawędź jest obciążona listwą balastową, wykonaną ze stali ocynkowanej. W wersji automatycznej, tkanina nawinięta jest na wał nawojowy i zamknięty w obudowie, wykonanej z blachy stalowej.
Kurtyny dymowe mogą być łączone modułowo w zestawy o nieograniczonych wymiarach.
Sterowanie kurtyny odbywa się za pomocą centrali sterującej, która połączona jest z centralą sygnalizacji pożarowej. Tak jak wszystkie urządzenia przeciwpożarowe, kurtyny dymowe –podlegają obowiązkowym przeglądom technicznym.

Głównym celem montażu drzwi i bram przeciwpożarowych jest jak najskuteczniejsza ochrona przed swobodnym rozprzestrzenianiem się ognia pomiędzy wydzielonymi strefami. Drzwi i bramy uniemożliwiają rozprzestrzenianie się ognia, ograniczają straty i redukują ryzyko zagrożeń zdrowotnych, dlatego pełnią istotną funkcję w ochronie biernej.
Urządzenia klasyfikuje się wg. parametrów ochrony, takich jak izolacyjność (I – ochrona przed wysoką temperaturą), szczelność (E – ochrona prze ogniem) i dymoszczelność (S – ochrona przed silnie trującymi produktami spalania). Dodatkowo urządzenia klasyfikuje się wg. czasu wytrzymałości w sytuacji pożaru. Zastosowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w wielu budynkach jest kluczowa, ponieważ zapewniają one dodatkowy czas na ewakuację oraz minimalizują straty materialne w budynku.

Oświetlenie awaryjne jest oświetleniem użytkowym załączającym się podczas awarii oświetlenia podstawowego. W przypadku zaniku zasilania zapewnić musi ono wystarczającą ilość światła, tak, aby można było bezpiecznie i bezproblemowo wyprowadzić ludzi z budynku „gdy zgasną światła”. Oświetlenie tego typu powinno ułatwić poruszanie się pośród wszelkich przeszkód znajdujących się na drodze na zewnątrz budynku, aby w kryzysowych sytuacjach maksymalnie ułatwić możliwość opuszczenia budynku.

Substancje niebezpieczne to gazy, mgły i spaliny, a kontakt z nimi prowadzi do długotrwałych problemów zdrowotnych.
Prawo nakłada na pracodawców obowiązek kontrolowania narażenia pracowników na kontakt z substancjami niebezpiecznymi. Taką kontrolę należy przeprowadzać poprzez stosowanie lokalnej wentylacji wyciągowej lub zwiększonej wentylacji rozrzedzającej, a także za pomocą regularnego monitoringu.
Jednym z monitorowanych systemów jest system detekcji gazu, najczęściej stosowany na parkingach podziemnych w obiektach użyteczności publicznej. Do pomiaru stężeń gazów wykorzystuje się detektory tlenku węgla, dwutlenku węgla, LPG, jak również kontrolery wentylacji.